به گزارش اگزیم نیوز، سهم نفت 142 هزار میلیارد تومان در بودجه سال 98 در نظر گرفته شده است. با توجه به تعیین نفت54دلاری درلایحه بودجه وهمچنین فروش1 تا 1.5 میلیون بشکه نفت در روز، درسال آینده سهم 34درصدی صندوق، 47 هزار میلیارد تومان خواهد بود که با الزام واریز سهم 20درصدی از درآمدهای نفتی به صندوق توسعه ملی، دولت می بایست حدود 60 درصد از 47 هزار میلیارد تومان مورد اشاره در منابع بودجه را کاهش دهد که این عدد نزدیک به 28 هزار میلیارد تومان می‌باشد. براین اصل دولت برای جبران آن ناچار به کاهش بودجه دستگاههای اجرایی شده است.

در ابتدای سال جاری صادرات نفت از مرز ۲ میلیون و ۴۰۰ هزار بشکه در روز عبور کرد. با این حال با شروع تحریم‌ها کاهش این میزان به کمتر از یک و نیم میلیون بشکه در روز محتمل است. همچنین برای بودجه سال آینده هدف گذاری روی صادرات یک تا یک میلیون و 500 هزار بشکه در روز است که منجر به کاهش درآمدهای ارزی ناشی از فروش نفت خواهد شد.

بر این اساس دولت باید جایگزینی برای درآمدهای نفتی پیش‌بینی کند. کارشناسان معتقدند در بخش تملک دارایی‌های سرمایه‌ای پیش‌بینی‌ها روی صادرات یک میلیون بشکه در روز بوده اما در مورد قیمت نفت و نرخ تسعیر، می‌توان با جایگزینی اعداد بالاتر، بخشی از کاهش درآمدها ناشی از تنزل یافتن صادرات را جبران کرد. بدان معنا که با بالاتر در نظر گرفتن قیمت تسعیر و امیدوار بودن به آنکه قیمت نفت در سال آینده بیش از ارقام کنونی یعنی ۷۰ تا ۷۴ دلار برای هر بشکه شود، منابع بیشتری حاصل شود. در چنین شرایطی یکی از رویکردها نیز آن است که صادرات یک و نیم میلیون بشکه در روز را مبنای لایحه قرار دهند.

در همین زمینه نرسی قربان عضو انجمن اقتصاد انرژی ايران و کارشناس ارشد بازار انرژی در گفتگو با اگزیم نیوز در پاسخ به این سوال که چه میزان امکان تحقق 142 هزار میلیارد دلار بودجه پیش بینی شده در مورد نفت در سال 98 وجود دارد؟ اظهار داشت: این رقم در نظر گرفته شده به طور متوسط قابل دسترس است و دور از انتظار نیست. اما خوش بینی ما زمانی کامل می شود که سیستم کانال مالی اروپا راه اندازی شود که در این صورت حتی می توان در مورد فروش بیش از ۱.۵ میلیون بشکه در نظر گرفته شده در لایحه بودجه 98 امیدوار بود.

عضو انجمن اقتصاد انرژی ايران با بیان اینکه شاخص اصلی لايحه بودجه، قيمت نفت است که از اهميت زيادی برخوردار است، یادآور شد: شاخص درآمدهای نفتی از آنجا اهمیت دارد که سهم بزرگی از آن باید در بخش های عمرانی و جاری هزینه شود. برای این منظور نیاز به سه عامل داریم که ابتدا قیمت نفت در بازارهای جهانی و به دلار است که بسیار مهم ، دوم میزان تولید در نظر گرفته شده در بودجه است که برای سال آینده ۱.۵ میلیون بشکه در در روز عنوان شده و مورد آخر معادل رقم ریالی هر بشکه نفت در داخل کشوراست که این عناصر سهم به سزایی در برآورد تحقق بودجه نفت برای سال 98 دارند.

به گفته این کارشناس بازار انرژی قیمت نفت در آینده بستگی به عوامل متعددی دارد اینکه در هفته های اخیر به مرز 80 دلار هم رسید دلایل زیادی در وقوع آن نقش داشت، اما با توجه به شرایط موجود بعید است قیمت ها در بازار در شرایط معمولی وعادی کانال 100 دلار را تجربه کنند. اما ممکن است در شرایط اضطراری و با رخ دادن اتفاقات خاصی در سطح بین المللی این موضوع نیز مشاهده شود.

قربان از جمله دلایل افزایش قیمت نفت در بازارهای جهانی را کاهش تولید نفت در کشورهایی مانند ونزوئلا، لیبی می داند که در کنار تحریم نفتی ایران می توانند عامل کمبود عرضه در سیستم نفتی بین المللی شوند. ضمن اینکه در کنار کاهش تولید در برخی از کشورها، در مقابل عربستان، روسیه و امارات و حتی آمریکا تولید نفت خود را افزایش داده اند. اما به نظرمی رسد این افزایش تولیدها به اندازه ای که بازار انتظار یا نیاز داشته  نبوده و همین امر منجر به افزایش قیمت ها در مقاطعی شده است.

این کارشناس بازارانرژی در مورد تبعات تحریم ها بر میزان فروش نفت در سال آینده معتقد است: اگرچه رییس‌جمهور امریکا با توجه به تحریم های نهایی در آبان ماه تهدید به تحریم کامل فروش نفت کرد اما دیپلماسی ایران در حوزه‌ کشورهای اروپایی، چین و هند به صورت پویایی فعال است. به همین دلیل در حال حاضر رقمی به عنوان میزان کاهش فروش نمی‌ شود پیش بینی کرد. تنها می توان سناریوهای متفاوتی برای آن در نظر گرفت که با توجه به بازیگران این حوزه مانند خریداران نفت ایران در آسیا و اروپا، درخواست خرید هر کدام از آنها می توانددر وضعیت فروش نفت در سال آینده تاثیرگذار باشد.

وی اضافه کرد: تصمیم اوپک در اجلاس اخیر این بود که عرضه نفت در بازارهای جهانی بالاست و باید این میزان ثابت شود، ولی ایران، لیبی و ونزوئلا از این تصمیم منع شدند که یک امتیاز مهم برای ایران نسبت به سایر کشورها محسوب می‌شود.

قربان بحث فروش فرآورده های نفتی به جای نفت خام برای عبور از تحریم ها را در شرایط فعلی غیرعملی دانست و گفت: اینکه فروش فراورده های نفتی در شرایط تحریم قابل رصد نیست نمی تواند ملاک قرار گیرد زیرا بدون فروش نفت نمی توان محصولات آن را به فروش رساند چون فرآورده ها از نفتا بدست می آیند و برای تولید و فروش آن نیاز به پالایشگاه های در سطح مدرن و به روز است که این امر با توجه به ناکارا بودن پالایشگاههای کنونی فراورده مرغوبی تولید نمی شود ضمن اینکه آنچه اکنون تصفیه می شود فقط به مصرف نیازهای بازار داخل کشور می رسد.

در نتیجه باید همان نفت خام را به فروش برسانیم مگر اینکه بتوانیم در این زمینه سرمایه گذاری در سطح کلان داشته باشیم که در صورت مهیا بودن این شرایط چند سال زمان لازم است تا پالایشگاه های جدید به ظرفیت لازم برای تولید چند میلیون بشکه در روز برسند. براین اصل برای رسیدن به این مهم باید برای 10 سال آینده کشور برنامه ریزی شود و سرمایه گذاری لازم چه از منابع داخلی و چه سرمایه گذار خارجی فراهم شود.